Kategori: Şiirler
-
Şiir: Günahımla Cennet’e Düştüm — Caner Kösedağ
Günahımla Cennet’e Düştüm Kullar misafirperver olur, bir akşam vakti,Gök Çınar bizi kollar, bir çağrıyla bitecek günün akdi,Ay izler durur, gökte karanlığın örtüsü bitti, Ve bir tekbir öncesi, bu karanlık bizim için bir itki. Türlü türlü günahlar işlenir, bu vakitte, Şahitli şahitsiz ölümlüler şişlenir, bu vakitte, Nefret kusan diller bilenir, her vakitte, Bir çocuğun hayatı karalanır, tek vakitte. Bu dünyadan kopmuş…
-
Şiir: Kestane Ağacının Altında
Kestane Ağacının Altında Senin yanındaydım,Meydanı sessiz kıldım — gözlerim dile gelsin diye. Kestane ağacının altındaydım,Başımı yasladım — kokun dağları yıksın diye. Rüzgarın yüzümü okşadığı yataktaydım,Göğe bakındım — şekerli dallar eğilsin diye. Akşamdaydım, — boynum bükük tatlı bir hüzün,Meydan hâlâ sessiz,Bakışın, tebessümün… Eşsiz…Kalpler bakışıyor, Can, Can’a değiyor,Bir veda ve ben,Ay atanın ışığında, yürür giderim — Güneşin Ateş’ihiçsönmesin diye… Yazan: Caner Kösedağ Yorumlarınız çok değerli. 🖤 Instagram: caner_kosedagBluesky:…
-
Şiir: Uyku
Uyku ve ölüm arasında gidip gelen bir iç monolog. Varoluşsal yorgunlukla yoğrulmuş, gotik tınılar taşıyan içsel bir şiir. Uyku Uyku sürekli benleydi, daimi olarak,Gözümden akıyordu sürekli, hayatımı karalayarak,Gözüm akacak sanki, ölümü hatırlatarak,Neden bırakmıyordu ki beni,İşte bilmiyorum kendimi, dağılarak. Taş taşımadım, kürek atmadım,Yapmadım ki bu tarz işleri,Lakin, uykum o kadar güçlü ki,Günümü yaşayamaz oldum,Her daim rükûda,…
-
Şiir: Araf: Ya Ben İsem? – Caner Kösedağ
“ben” ve “öteki” arasındaki karşıtlığı konu edinen varoluşsal, toplumsal, metafizik anlamlar bulunduran bir şiir denemem. Araf: Ya Ben İsem? Deliliğin dağlarında Tanrı yok iken,Artık dayanılmaz, ruhumu verecek iken,Sınıfta kalan onlar iken,Öbür tarafta ya ben isem… Keskin düşünceler hâlime vuku etmiş iken,Yüksek boşluklarda uçmayı umar iken,Zanlarda, ferahta olan ben iken,Dar nefeslerde, hayallerde olan ya ben isem… Hasen,…
-
Şiir: Sessiz Tanık: Çocuk
Hayatımda yazdığım ikinci şiirim. Şiir: Sessiz Tanık: Çocuk Beni gör diyorsun, hemen önümde, içimde,İlgisiz, kayıtsızım sana, ilgi duymuyorum nedense, Belki bir şeyler hissediyorumdur derinlerde, Ama bilemem, daha güçlü şeyler var derinlerde. Yaşıyorum bir şeyler buralarda, kafamda, Elbet ilişkili kalbimle de, Zaten en çok hasarı da oradan almadık mı, sen söyle,Beraber yaşamadık mı bu hayatı, yoksa anlamıyor musun beni sen…
-
Şiir: Parçacık
İlk kez şiir yazıyorum. Yayım tarihi daha geç olsa da ilk şiirim budur. Şiir: Parçacık Küçük, mutlu bir çocuk,Ama hal bu ki zandan başka bir şey değildi bu mutluluk, Kara tohumlar atılıyordu içine,Gizlice, Zaman, her şeyin ilacı bu,Zan, değil ilaç, zehir bu, Kara tohumlar filizlendi, büyüdü,Kara konular etrafını bürüdü, Söz bitti, gitti,Umut bitti, gitti, Derin,…
-
Şiir: Azrail’e Davet
Geceyi hissediyordu içinde, kalbindeki boşlukta,Geceyle bütünleşmek, büyülenmek istiyordu, karanlıkta, Geceyle kendi meczup dünyasını yaratacaktı, imgelere boğulmuş kafatasında, Gecenin karanlığında ölüme gidecekti, derin sessizlikte ve hoş soğukta. Karanlığın örtüsü gökyüzünü bürümüşken,Soğuk ellerinde, ölüm daveti, baletvari dans ederken,Karanlığın yerini günışığının sahte asaleti kirletmemişken,Soğuk nefesinin, kar beyazın eşliğinde, kesilmesini isterken,Azrail’i davet eder, çaresizce ve bir o kadar da kendinden. Boğazı…